Oddział jednego dnia - Hanna Dikta

Na szpitalnych łóżkach przypominałyśmy

prostytutki z obrazów Toulouse-Lautreca,

blade zwierzęce mięso z watą między udami.

Zdziwiłeś się, kiedy poprosiłam przez telefon,

żebyś zanucił tę piosenkę Marie,

przy której zawsze rozpinasz mi buty,

Nie widziałeś, jak na rozkaz korzystam z toalety,

podciągam koszulę. Sprowadzona do tkanek

potrafiłam nawet śmiać się z kiepskich żartów pielęgniarki.

Najgłośniej chichotała czarna spod okna,

wczoraj w nocy umarło w niej dziecko

Hanna Dikta – rocznik 1977. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Śląskim oraz studium podyplomowe z historii na Uniwersytecie Opolskim.  Pisze poezję i prozę. Publikowała m.in. w "Pograniczach", "Arkadii", "Arteriach", "Migotaniach", "Toposie", "Odrze" i "Śląsku".  Laureatka kilkudziesięciu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Debiutowała książką poetycką pt. "Stop-klatka" ("Zeszyty Poetyckie", Gniezno 2012). Mieszka wraz z mężem i córkami w Piekarach Śląskich, gdzie pracuje jako nauczycielka języka polskiego.