Rajskie cytryny – grejpfruty
Właściwości odżywcze grejfruta
naturalne witaminy w grejphrucie
Rajskie cytryny – grejpfruty
Citrus paradis („cytryna z raju") to łacińska nazwa grejpfruta, który został sprowadzony do Europy już w XVII w. Co ciekawe, Europejczycy zajadają się tymi owocami, ale w wielu rejonach Azji uważa się je za niejadalne. Z kolei chrześcijanie pochodzący z Barbadosu i Jawy byli przekonani, że Adam i Ewa zostali wyrzuceni z raju nie z powodu niepozornego jabłka, ale właśnie okazałego grejpfruta.
Tekst: Marta Milczewska
Grejpfruty w 90% składają się z wody. Słodko-gorzki miąższ skrywa wiele cennych substancji: witaminy z grupy B, witaminę E i C, błonnik, kwasy organiczne, karoteny, flawonoidy, pektyny, a także minerały, takie jak sód, potas, magnez, wapń, fosfor, żelazo i jod. Niebagatelny wpływ na metabolizm i niska wartość energetyczna grejpfruta sprawiły, że stał się on symbolem odchudzania. Odpowiadająca za gorzki posmak naringina usprawnia pracę jelit, przyspiesza przemianę materii i działa lekko przeczyszczająco. Grejpfruty oczyszczają organizm z resztek pokarmowych i toksyn, a także wspomagają leczenie wrzodów dwunastnicy.
Miąższ tych owoców zawiera kwasy przyspieszające oddawanie moczu, co odgrywa ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu moczowego i nerek. Jedzenie grejpfrutów lub picie soku grejpfrutowego pomaga wyleczyć przeziębienie, obniżyć gorączkę, rozpuścić kamienie żółciowe. Ponadto poprawia funkcjonowanie wątroby, zwiększa odporność na infekcje, działa przeciwmiażdżycowo, zapobiega sklerozie i żylakom. Grejpfrutom przypisuje się również bardzo korzystne działanie na serce – znakomicie obniżają poziom cholesterolu, w czym główną rolę odgrywają białe, gorzkawe błonki występujące wokół miąższu. Te słodko-gorzkie owoce zmniejszają poziom cukru we krwi; ze względu na niską zawartość węglowodanów mogą być spożywane przez diabetyków. Wspomagają leczenie zapalenia opon mózgowych i róży, ostrej choroby zakaźnej skóry i tkanki podskórnej wywołanej przez paciorkowce, charakteryzującej się wysoką temperaturą ciała, nagłym początkiem i szybkim przebiegiem. Stosowane są również w groźnej i opornej na leki posocznicy, której przyczyną jest reakcja organizmu na zakażenie.
Substancje zawarte w pestkach, błonkach i miąższu grejpfrutów mają właściwości przeciwgrzybiczne (likwidują drożdżaki), przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe – skutecznie zwalczają 800 rodzajów wirusów, 100 gatunków grzybów oraz inne pasożyty. Czerwony grejpfrut, bogaty w karotenoid zwany likopenem, chroni przed nowotworami pęcherza, trzustki i szyjki macicy.
Dzięki aminokwasom i kwasom owocowym grejpfruty nawilżają i oczyszczają skórę. Normalizują także jej przepuszczalność; duża zawartość witaminy C odpręża i tonizuje skórę, wzmacnia naczynia krwionośne. Jako składnik wielu preparatów kosmetycznych grejpfrut stymuluje syntezę kolagenu, którego ilość spada wraz z wiekiem. Ma także szczególne znaczenie w pielęgnacji cery naczynkowej i z trądzikiem różowatym, poprawia bowiem gojenie stanów zapalnych oraz rozjaśnia przebarwienia.
Olejek grejpfrutowy jest bardzo chętnie wykorzystywany w aromaterapii – ma działanie tonizujące i przeciwdepresyjne. Jego świeży, orzeźwiający zapach łagodzi stres, napięcie nerwowe i migrenowe bóle głowy o podłożu nerwicowym. Może być używany nie tylko do masażu ciała, ale i inhalacji, ponieważ świetnie oddziałuje na system nerwowy człowieka.
